Türkiye’den yeni döndüm sayılır. Baktım Mayıs sonunda Nejat İşler’in kitabı çıkmış (Can Yayınları, “Gerçek Hesap Bu!”), hemen internetten sipariş etmiştim. Evde beni bekliyordu 🙂 Biliriz, İşler’in kimseye eyvallahı yoktur. Yakışıklı ve iyi bir oyuncu olduğu kadar açık sözlüdür de. Cool bir abimizdir. Sever sayarız. Onun için ne demesi var, merak etmiştim. Nejat İşler kendini, hayatından kesitleri hesapsızca yazmış bu ince kitapta. Bir solukta okunanlardan. Çok abanırsanız bir, bilemediniz iki akşamda rahat biter.
Kitabı benden önce okuyan annemin deyimiyle “konuşur gibi yazması” hoşuma gitti. Merak ettiğimiz konularda akıcı bir üslup ve cümleler. Yalan yok. Gösteriş, süsleme, allama pullama hiç yok. Yalın, sade, olduğu gibi, doğal. Ama benim gibi tam, eksiksiz, ayrıntılı bir özyaşamöyküsü beklemeyin. Hayal kırıklığına uğrarsınız. Kitabın ilk sayfasında belirtildiği gibi bu bir “anlatı” çünkü. Otobiyografi değil. İşler’in anılarında başına gelen olaylar kadar, komik anlar, sevdiği insanlar, eski aşkları, büyüme sancıları, girdiği işler, babası, dedesi gibi hayatındaki önemli insanlar da var. Rahmetli Tuncel Kurtiz’e de selam çakıyor, oynadığı filmlere ve dizilere de, Bodrum-Gümüşlük’e de, Olimpos’a da. Kaybedenler Kulübü’nü, Barda’yı, Behzat Ç.’yi anlatıyor. Sevmedikleri, ona kazık atanlar da var, yardım edenler, babalık edenler de. Bu da kitabı hakiki ve okunası kılıyor. Kendi hakkında küçük ayrıntılara da yer vermiş kitapta. Mesela bu kadar cool, karizma birinin “ağzında bakla ıslanmadığını” (kendisinden) duymak da şaşırtıcı oldu benim için.
Ama bir eksik yanı var, ekşisözlük’te birçok kişinin yazdığı gibi anılarını ayrıntılı yazmamış. Hepsini kısa geçmiş. Hastalığı gibi merak edilen birçok konuyu ise yazmaktan tamamen kaçınmış. Belki ikinci kitaba saklıyordur, belki kendine… “Gerçek hesap” mı? Evet! Ama hatıralarının yekünü mü? Hayır.
Yine bir sözlük yazarı, kitabı “sevdiğim bir arkadaşının kitabıymış gibi okuduğunu” söylüyor. İşte tam da bu! Hava basmayan, dolambaçsız, içten bir şekilde karşınızda duruyor Nejat İşler. Sevdim ben. Bu kadar ünlü birinin bu kadar içinden geldiği gibi yazmasını. Çok rastlanan bir şey değil ne de olsa meşhurlarda sahicilik.
Bu ilk kitabının telif gelirini, şu anda başkanlığını da yaptığı Gümüşlükspor Futbol Takımı’na bağışlamış İşler. Nejat’ı ve Gümüşlükspor’u sevenler kaçırmasın derim. İyi okumalar 🙂
selam 🙂 hos bir tesaduf eseri ben de ayni kitabi bugun itibariyle bitirmis bulunuyorum 🙂 nejat isler hayrani degilimdir, hatta kendisini fazla “serseri” bulurum (evet, tercihim efendi erkeklerden yana), ancak kitabi okurken ekrandan asina oldugumuz bir yuzun ardindaki ruha baktigini hissetmek son derece keyifliydi. yalniz senin yorumuna katilmamak mumkun degil, necat abimiz bazi seyleri kendine saklamis, ya anlatmak istememis ya da “to be continued” gibi bir durum soz konusu. that being said, tuncel kurtiz’e adadigi bolumu cok ama cok begendim. gozlerim nemlendi okurken. onun disinda cocukluguna dair, behzat c’ye dair, barda filminin cekimlerine dair anilarini da cok keyifle okudum. bir de azicik da olsa magazinel bir seyler bekledim (berrak tuzunatac ya da diger unlu kiz arkadaslarindan bahseder belki diye dusunmustum, hihi, icimdeki dedikoducu kiz sagolsun :P) ama sanirim onlarin rahatsiz olmamasi adina hicbir medyatik iliskisinden bahsetmemis, bir bakima iyi de etmis tabii… yine de tadi damagimda kaldi derler ya, oyle bir hisle bitirdim kitabi. yer yer argoya kacan bir dili de olsa tatli, akici bir uslubu var necat abinin, kitabinin ikincisini yazsa bayila bayila okurum 🙂 iste boyle… senin de ellerine saglik bu yazi icin 😉
Teşekkürler Hikaru’cuğum yorumun için. Rica ederim ne demek, beğenmene sevindim 🙂 Senin yorumuna da ben katıldım 🙂 Nejat Abi’ye burdan iletmiş olalım ikinci kitabı beklediğimizi 😉